Και θέλω να τα μοιραστώ μαζί σας γιατί μπορεί να τα ζήσετε κι εσείς!

Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι είμαι πολύ τυχερή, καθώς είχα – σε γενικές γραμμές-μία εγκυμοσύνη χωρίς απρόοπτα που μου επέτρεψε να δουλεύω μέχρι τέλους, χωρίς προβλήματα.

Πέρα από τα άγχη που περνά κάθε έγκυος, τα οποία πολλαπλασιάζονται εν μέσω πανδημίας, μπορώ να πω ότι όλα τα υπόλοιπα που βίωσα ήταν πράγματα που είχα διαβάσει και ήμουν προετοιμασμένη ότι θα συμβούν. Παρ᾽ολ᾽αυτά, για να είμαι ειλικρινής, όσο και να ήταν όλα ήρεμα και να υπήρχαν φορές που πραγματικά συγκλονιζόμουν με το θαύμα της ζωής και της φύσης, αφού μπορούσα να τριπάρω για ώρες σκεπτόμενη πώς δημιουργείται και έρχεται μια ζωή στον κόσμο, υπήρχαν πολλές φορές που ένιωσα άβολα, δυσάρεστα, κουρασμένη, απογοητευμένη και με έπιασα να αναπολώ τη ζωή μου πριν να έχω κοιλιά, πρησμένα πόδια, καούρες και αϋπνίες.

Ο λόγος που το γράφω, είναι διότι είμαι σίγουρη ότι πολλές άλλες γυναίκες εκεί έξω νιώθουν το ίδιο πράγμα, αλλά δυσκολεύονται να το πουν, γιατί όλες μεγαλώσαμε με την ιδέα ότι η εγκυμοσύνη είναι, και πρέπει να είναι, η πιο όμορφη περίοδος στη ζωή μιας γυναίκας. Θα κάνω εγώ, λοιπόν, την αρχή και θα μοιραστώ ορισμένα πράγματα που αφενός δεν περίμενα και αφετέρου μου φάνηκαν εκνευριστικά την περίοδο της εγκυμοσύνης!

  1. Όλοι είχαν άποψη για την εγκυμοσύνη μου. Από το τι πρέπει να τρως, μέχρι το πόσο και αν να γυμνάζεσαι και να περπατάς, όλοι θα έχουν και τη δική τους γνώμη και άποψη. Δεν ήταν λίγες οι φορές που άκουσα ότι δεν πρέπει να κάνω το τάδε ή άνθρωποι με πληροφορούσαν για τι πρόκειται να μου συμβεί στο μέλλον. Το πιο αστείο ήταν ότι άποψη και γνώμη είχαν και πάρα πολλοί άντρες οι οποίοι μου έλεγαν “τώρα θα δεις θα γίνεις ευαίσθητη” ή “σε λίγο καιρό θα κλαις συνέχεια”. Ας ξεκαθαρίσουμε ότι επειδή κάτι συνέβη στη γυναίκα κάποιου, δεν σημαίνει ότι εκείνος ξεκλείδωσε τα μυστικά της εγκυμοσύνης, ούτε ότι θα μου πει πώς νιώθω! Επίσης, όπως σοφά είχε πει η Rachel στα Friends: “No uterus, no opinion!”
  2. Είχα διάφορα αλλόκοτα σωματικά συμπτώματα, για τα οποία δεν ήμουν προετοιμασμένη. Αν κατάλαβα κάτι, είναι ότι πέρα από τα κλασικά συμπτώματα που έχουν οι περισσότερες γυναίκες, υπάρχουν και άλλα που είτε είναι μοναδικά για κάθε περίπτωση, είτε δεν μιλάει κανείς για αυτά. Τι εννοώ; Στο τέλος του πρώτου τριμήνου, οι γοφοί μου μούδιαζαν τόσο πολύ όταν ξάπλωνα να κοιμηθώ ένιωθα ότι με τρυπάνε χιλιάδες καρφίτσες. Ο μόνος τρόπος για να κοιμηθώ ήταν να είμαι σε σχεδόν καθιστή στάση, κάτι που με έκανε και να μην κοιμάμαι καλά και να ξυπνάω σχεδόν με αυχενικό. Αυτή η κατάσταση κράτησε περίπου 3 εβδομάδες και μια μέρα, ως δια μαγείας εξαφανίστηκε. Επίσης, κανείς δεν μου είχε πει ποτέ ότι θα φτερνίζομαι και σχεδόν θα τα κάνω πάνω μου, ότι κάποια στιγμή θα αρχίσω να ροχαλίζω στον ύπνο μου, ότι θα έχω αέρια και θα θέλω να ρευτώ κάθε τρεις και λίγο (παιδιά, είπαμε να τα πούμε όλα!) και ότι για κάποιο λόγο θα αποκτήσω έντονη τριχοφυΐα στην κοιλιά μου. Επίσης, αν και ήμουν από τις τυχερές που δεν είχα ανακατωσούρες στο πρώτο τρίμηνο, μπαίνοντας στον 7ο, είχα τόσο έντονες καούρες που από τις 9 το βράδυ και μετά δεν μπορούσα να πιω ούτε νερό, αφού μόλις ξάπλωνα να κοιμηθώ, ακόμα και 3 ώρες μετά, μου ανέβαιναν όλα! Δεν ξέρω αν πάθατε κι εσείς τα ίδια ή κάποια από αυτά, αλλά είμαι πεπεισμένη ότι δεν είμαι η μόνη!
  3. “Φταίνε οι ορμόνες σου”. Το άκουσα ελάχιστες φορές, να πω την αλήθεια, αλλά και μία είναι αρκετή. Δεν είσαι γιατρός, δεν πρέπει να έχεις καμία άποψη για τις ορμόνες μου, δεν χρειάζεται να μου πεις για ποιο λόγο νιώθω όπως νιώθω, επειδή έχω διαφορετική άποψη ή διαφωνώ μαζί σου δεν σημαίνει ότι κάτι πάει λάθος με τις ορμόνες μου, μπορεί απλά να διαφωνούμε ή να έχεις άδικο. Επίσης και εδώ: “No uterus, no opinion!” Ευχαριστώ πολύ!
  4. Κοιμήσου τώρα που μπορείς. Ίσως από τις συχνότερες φράσεις που άκουσα στην εγκυμοσύνη και, σίγουρα, πάντα με καλή πρόθεση. Την καλή πρόθεση δεν την αμφισβητώ σε καμία περίπτωση, αλλά δεν κατάλαβα ποτέ γιατί αυτή η φράση είναι χρήσιμη. Αρχικά, δεν μπορείς να αποθηκεύσεις ύπνο. Δεν υπάρχει τράπεζα ύπνου! Όσο και να κοιμηθείς πριν έρθει το μωρό, δεν σημαίνει ότι θα είσαι ξεκούραστη στα ξενύχτια που πρόκειται να ακολουθήσουν. Δεύτερον, υπάρχει μια περίοδος στην εγκυμοσύνη που θέλεις να κοιμηθείς, αλλά δεν μπορείς! Δεν το κάνεις επίτηδες. Τέλος, κατανοώ ότι οι υπόλοιπες πιο έμπειρες μαμάδες θέλουν να βοηθήσουν και να σου μεταλαμπαδεύσουν τη γνώση τους, αλλά το να λες σε μία μέλλουσα (και πρώτη φορά) μαμά, ότι πρέπει να αποχαιρετίσει για πάντα τον ύπνο, ενώ έχει τόσα άλλα άγχη στο κεφάλι της, δεν νομίζω ότι βοηθά ιδιαιτέρως!
  5. Υπάρχει πολλή πληροφορία και παραπληροφόρηση εκεί έξω! Ο καθένας θα σου δώσει και τη δική του συμβουλή και γνώση. Πολλές φορές πρόκειται για κάτι χρήσιμο και απίστευτα βοηθητικό. Άλλες, πρόκειται για κάτι που κάποιος διάβασε online και σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι πρέπει να το ασπαστείς. Πάντα πίστευα ότι το διαδίκτυο μπορεί να γίνει ένας πολύ καλός σύμμαχος, αλλά πάντα με προσοχή. Πέρα από αυτά που διαβάζουμε, όμως, ο κάθε γιατρός μπορεί να δώσει και διαφορετικές συμβουλές. Έτυχε να περάσω την εγκυμοσύνη μου με φίλες στην ίδια φάση, σε Ελλάδα και εξωτερικό, και κάθε γιατρός είχε ελαφρώς διαφορετική προσέγγιση από το πότε και αν θα κάνεις γυμναστική, μέχρι το αν μπορείς να φας σολωμό και αλλαντικά ή να πιεις κρασί και να καπνίσεις. Για μένα, είναι ξεκάθαρο ότι εφόσον έχεις επιλέξει έναν γιατρό, μπορείς πάντα να ρωτάς, να ψάχνεις, να διαβάζεις, αλλά στο τέλος της ημέρας πρέπει να εμπιστευτείς τον γιατρό σου. Αν δεν τον εμπιστεύεσαι, καλύτερα να τον αλλάξεις, παρά να κάνεις κολάζ από πληροφορίες!
  6. “Η κοιλιά σου είναι μικρή/μεγάλη”. Όταν νιώθεις το σώμα σου να αλλάζει, και δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να βιώνεις αυτή την αλλαγή, το λιγότερο που θέλεις είναι κάποιος να σχολιάζει το μέγεθος της κοιλιάς σου. Αφενός δεν έχει σημασία, γιατί η κάθε γυναίκα μπορεί να έχει ή μικρή ή μεγάλη κοιλιά, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι. Αφετέρου, γιατί δεν θέλεις κανείς να σχολιάζει το σώμα σου σε αυτή τη φάση!
  7. Αλλιώς τα περίμενα, αλλιώς μου ήρθαν! Άφησα για το τέλος κάτι που με δυσκόλεψε προσωπικά. Πριν την εγκυμοσύνη, ήμουν πολύ active, κάνοντας γυμναστική, βάρη κλπ. Κάτι που με έκανε να αισθάνομαι δυνατή σωματικά και πνευματικά. Είχα πάντα στο μυαλό μου ότι αυτό θα συνέχιζε αν ποτέ έμενα έγκυος. Έλα, όμως, που η πραγματικότητα με διέψευσε. Κάτι το lockdown, που έκλεισε τα γυμναστήρια, κάτι το γεγονός ότι αυτή τη σεζόν δούλευα ταυτόχρονα σε δύο πρότζεκτ στα οποία επένδυα 10 με 12 ώρες κάθε μέρα, λίγο η κούραση της εγκυμοσύνης, αποχαιρέτισα τη γυμναστική σχεδόνγια το μεγαλύτερο διάστημα της εγκυμοσύνης, και πραγματικά μου στοίχισε τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά. Τρανή απόδειξη ότι τα πράγματα δεν πηγαίνουν πάντα όπως τα έχουμε στο μυαλό μας και δεν είμαστε πάντα super woman!

Χρήσιμο να το θυμάμαι σε αυτό το νέο κεφάλαιο της ζωής μου!

 

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *